Zdarza się tak, że postanawiamy się z kimś rozstać, ale go o tym nie informujemy… Po prostu wycofujemy się ze znajomości. Przestajemy odbierać telefony, unikamy spotkań i kontaktu z drugą osobą. To często popełniany błąd. Jeśli chcesz się z kimś rozstać, powiedz o tym wprost. Nie trzymaj drugiej osoby w niepewności. Rozstanie przez kłótnię. Innym sposobem, który trudno nazwać pięknym, jest znalezienie pretekstu do kłótni. Powodem w tym przypadku może być cokolwiek, ale tutaj jest główny cel (dobrze wyjść i nie urazić) i nie zostanie osiągnięty. Co więcej, pamięć faceta zawsze będzie miała najbardziej negatywne wrażenia. Osoby, które nie decydują się zakończyć związku, w którym nie ma miłości, w głównej mierze kierują się albo dobrem wspólnych dzieci, albo poczuciem bezpieczeństwa. Partner zapewnia bowiem dostatek, dobrą pozycję, czy akceptację społeczną. Nie jest więc łatwo podjąć decyzję o zakończeniu związku, w którym nie ma 9. Jeśli w basenie, to razem. Nie martw się o kota, nikt nie zmusza go do zabiegów wodnych. Według właściciela uwielbia wodę i baseny. 10. O 4 rano do mojego sklepu przyszła kobieta z kozą. Ma 3 tygodnie. Jego matka odmówiła mu, więc kobieta sama się nim opiekuje. jedenaście. Mój menedżer zatrudnił swojego psa. 12. . Witam, z tego co Pani napisała, trudno wywnioskować, co znaczy w szczególne, że ‘wciąż mieszkają Państwo razem’ i dlaczego to by miało być dla niego wygodne. Jeśli rozstali się Państwo, ale dalej prowadzą wspólne gospodarstwo domowe i czasami uprawiają seks, to z pewnością może nie być dla Pani dobre, gdyż może być to wygodne dla Pani ex, a ten stan rzeczy jednocześnie podtrzymuje w Pani nadzieję, zupełnie bezpodstawnie, bo sama chęć mieszkania z kimś nie świadczy o zaangażowaniu emocjonalnym. Nie jest możliwe domyślenie się, co Pani partner myśli i czuje, ale najprościej można się tego dowiedzieć pytając go o to, także o nieścisłości w jego ‘zeznaniach’: że nie chce z nikim być, a mówi, że chciałby założyć rodzinę; dlaczego Państwo się rozstali – może byłoby możliwe zmienienie czegoś w Państwa relacji, by kontynuowanie związku było możliwe; czy rozważa ponowne związanie się z Panią. Jeśli Pani partner w takiej rozmowie podtrzyma swoją niechęć do kontynuowania związku, a nie będzie mu przeszkadzało wspólne mieszkanie, to zachęcam do przyjęcia do wiadomości, że tak po postu jest i nic więcej się pod tym nie kryje. Przyjęcie do wiadomości tego jak sprawy między Państwem wyglądają, pozwoli Pani na podjęcie decyzji co jest dla Pani dobre – czy pozostanie w mieszkaniu, czy jednak wyprowadzenie się i podjęcie próby ułożenia sobie życia z kimś innym. Pozdrawiam, Elwira Chruściel Powiedzcie jak Wy się dogadujecie mieszkając z inną osobą i mając różne przyzwyczajenia? Mieszkamy z mężem w dość dużym mieszaniu, w którym każde z nas ma swój pokój. Ja pracuję w domu, mąż ma pracę za garanica, wyjeżdża co kilka miesięcy na jakiś czas i wraca. Kiedy jest w pracy wszystko jest ok, piszemy do siebie, rozmawiamy przez skypa codziennie itd. Kiedy jest w domu, dla mnie to oznacza totalny bałagan emocjonalny, nie wiem jak to proszę go, żeby zająl sie troche sobą bo ja muszę popracowac i idę do swojego pokoju- on jakby tego nie rozumie. Wchodzi co kilkanascie minut pod pretekstem czegoś, i to nie są ważne sprawy, po prostu chce sobie pogadać, czasem wchodzi do mnie kiedy widzi ze jestem na prawdę zajęta i potrzebuję się skupić i gada do psa, potrafi tak stac i gadać po kilkanascie minut. Jak widzi, że nie ma interakcji z mojej strony (mimo, że wczesniej zapowieedziałam mu, że “uciekam”, bo muszę się skupić) to robi smutną minę i wychodzi. Potem narzeka, że widzimy się tylko przy stole, jak jemy, a wg mnie to i tak jest dużo- codzienny obiad razem, potem często razem ogladanie filmów, wydaje mi się, że spędzam z mężem dużo czasu. Albo inny przykład- mąż wie, że nie lubię słuchać głośnej muzyki, szczególnie ze mamy inne gusta muzyczne, ale jakby w ogóle go to nie rusza, kiedy proszę go żeby po godzinie grania już wyłączył bo mam coś do zrobienia i nie mogę się skupić. To albo przycisza tak minimalnie, że i tak dudni z głośników, albo wyłącza ze zbolała mina a na drugi dzień to samo. Jeszcze inny przykład- ja jestem przyzwyczajona, że po jedzeniu, szczególnie jakiś bardzo zapachowych rzeczy typu jajka czy cebula zawsze z 5 min wietrzę, przed spaniem tez zawsze wietrzyłam swój pokój. Przy męzu nie mogę, bo on nie lubi. Musze siedzieć w smrodzie, mimo, że czasem na prawdę nie da sie oddychac jak mieszkanie kilka dni nie wietrzone. Najgorsze jest to, że mąż w ogóle nie widzi problemu, lub widzi, ale we mnie. Z wchodzeniem do pokoju i odrywaniem mnie od pracy, to w ogóle jakaś parodia, bo to on oskarża mnie, że ja się zamykam i nie robie mu za towarzystwo 24/dobę, mimo, że i tak spędzamy ze sobą dużo więcej czasu niż inne, normalnie pracujące małżeństwa. Uważa, że daje mi swobodę, jak przez godzinę zajmie sie sobą i nie wejdzie mnie angażować do rozmowy. Kiedy mówię, że takie coś mnie rozprasza, bo tracę wątek i już nie umiem potem pracować, to jeszcze się obraża. O jakimś posiedzeniu kazde osobno w celu oddania się jakimś hobby czy poczytaniu książki nawet czy posiedzeniu na kompie nie ma mowy, wg niego mój wolny czas powinnam poświęcać jemu. jak jestem zajeta pracą i on ma sam obejrzeć film, to jest nadąsany. Ja już nie wiem, czy na prawdę ja jeste jakąś samotnica, dziwaczką i powinnam siedziec sama w chatce na kurzej nóżce, czy trafił mi ise poprostu bardzo żądny uwagi mąż… poradźcie coś:( smutna 20 lat 20 maja 2006, 21:37 mieszkalam przez 1,5 roku z facetem ktorego kochalam ale przestalam. wyjechalam na studia do innego miasta i caly czas utrzymujemy kontakt i widujemy sie co 2 miesiace. mam go dosc, ale jest tak obecny w moim zyciu ze nie wyobrazam sobie innej sytuacji. boje sie jego cierpienia jak go zostawie. juz raz to sie stalo i zaczal robic straszne glupoty bral tabletki uspokajajace w zabijajacych ilosciach. to jeszcze poglebilo moj wstret do niego, a chyba mialo byc na odwrot. problem jest jeszcze wiekszy. wykryto u niego nowotwor czym oczywiscie bardzo sie przejmuje. Czy dlatego powinnam byc z nim wbrew sobie? chyba jestem okrutna, ale przeciez nie moge byc matka teresa. on ma 28 lat i mysli o mnie bardzo powaznie. ostatnio jak sie widzielismy kochalam sie z nim z taka strasznych uczuc, wstretu, zaklamania i przerazenia. jest mi ciezko ciesze sie ze mieszka tak daleko i nie mozemy sie widywac. przeciez to nie tak ma wygladac!!! jeszcze jest aspekt materialny, on jest mi winny 6 tysiecy zlotych i wiem ze jak go zostawie to bede raczej o nich mogla zapomniec. a to dla studentki duze pieniadze, zwlaszcza ze pierwsze samodzielnie zarobione.. czy ktos ma jakas wskazowke?chcialabym sie w kims zakochac wtedy daloby mi to odwagi. tak to tylko sie miotam miedzy ambiwalentnymi uczuciami... wiem ze to jeden z tym znienawiodzonych postow, ale jezeli macie jakies pomysly napiszcie prosze. kasiatatry 20 maja 2006, 22:10 a co do kwestii przyjaciela.. przyjaciółmi chyba nie zostaniecie predko.. bo przyjaźń po miłości jest triumfem dobrych manier nad rozczarowaniem.. smutna 20 lat 20 maja 2006, 22:12 spoko:) najlepiej by bylo jakby sie dalo zrobic tak zeby on mnie zostawil.. jakis sztanski plan?nie to glupie, nie ma co uciekac od rzeczywistosci. chyba jestem strasznym czego sie najbardziej boje, tego ze jemu bedzie strasznie zle i samotno, tylko ja wiem o chorobie, i zostanie z nia sam i bedzie moze myslal, ze to przez to nie chce z nim byc. Liczba postów: 5370 20 maja 2006, 22:12 ja mieszkam z moim dwa i poł roku, jesteśmy razem od ośmiu latnachodziły mnie czasem myśli, żeby z nim zerwać... ale nie wiedziałąbym jak... więc wiem, co czujesz...ale chciałabym się z nim przyjaźnić... czasem się śmiejemy, że jesteśmy już tyle czasu razem, że to kazirodztwo - a jak tu zerwac pprzyjaźń z bratem ale tak serio - no, może mu o tej przyjaźni nie mów w prost, ale utrzymuj z nim kontakty... bo chyba nie chcesz zerwac wszystkiego defiinitywnie, nie? smutna 20 lat 20 maja 2006, 22:14 myszunia. ja juz wycierpialam w tym zwiazku swoje. teraz juz wszytsko wygaslo i ja jestem spokojna. boje sie tylko o niego, bo moze juz z mojej striony nie ma namietnosci i pozadania, ale jest oddanie, przyjazn i szacunek. i nie chce tego tracic. a wiem ze strace prawdopodobnie na zawsze. Dołączył: 2006-03-13 Miasto: Gdańsk Liczba postów: 1888 20 maja 2006, 22:15 mi się jeszcze nie zdarzyła przyjaźń po miłości, ale podobno to możliwe..widać..mam zbyt trudny charakter albo jetsem za wredna..nie ma co się oszukiwać..na koniec umiem powiedzieć wszystko co mnie bolało itp..a nieraz powinnam się ugryść w jezorek..:) myszunia przyjdzie miłość zobaczysz..musisz tylko dac sobie troszke czasu.. kasiatatry 20 maja 2006, 22:18 ja mysle, ze warto zebys przy niemu była.. chociazby dlatego, ze tyle Was łączyło, a on teraz Ciebie potrzebuje. Warto jednak rozmawiac.. i spojrzec prawdzie w oczy. On zrozumie w koncu.. A jesli nie to go odeslij na terapie do mnie ;) Dołączył: 2006-03-13 Miasto: Gdańsk Liczba postów: 1888 20 maja 2006, 22:18 o..kasia leczysz złamane męskei serduszka? czy szukasz kogos dla siebie?:) smutna 20 lat 20 maja 2006, 22:19 i bardzo mi przykro myszuniu, ze cie to spotkalo. ale teraz czas na odbicie sie. to dobry moment zeby zaczac wielkie zmiany i nowe zycie. ulozy sie wszystko predzej czy pozniej... karolcia jasne ze chce utrzymywac kontakty ale boje sie ze on mnie znienawidzi, albo zinterpretuje to jako szanse i nadzieje jaka mu daje... postep jest bo udalo mi sie wyprowadzic pod pretekstem studiow a nie szczerosci niestety, wiec powinno byc latwiejl. a nie jest. jeszcze do tego on bardzo sie zmienil po tym jak go pierwszy raz zostawilam. stal sie dla mnie aniolem i zmienil wszystkie rzeczy jakie mnie w nim denerwowaly i jakie mu wypomnialam jako pretekst dla rozstania, ktore tak naprawde bylo spowodowane moim "odkochaniem sie". ale nie pomoglo. a teraz pretekstu juz nie ma... kasiatatry 20 maja 2006, 22:21 powiedz mu o tym.. zobaczysz, ze sie da.. ja mysle, ze on bedzie chciał byc z Toba, a moze raczej przy Tobie "na Twoich warunkach".. mysle, ze po pewnym czasie doceni to co chcesz mu ofiarowac.. bo szacunek, oddanie i przyjaźń na ulicy nie leżą i latami sie na nie pracuje.. Dołączył: 2006-03-13 Miasto: Gdańsk Liczba postów: 1888 20 maja 2006, 22:22 więc czas powiedzieć prawdę..nie ma co go oszukiwać..bo jeśli cię w końcu znienawidzi..hm..może mieć rację..jak się dowie jak długo był oszukiwany..sorki za szczerość..ale on to może tak odebrać, i chyba będzie mieć rację:( Jak uwazacie, czy mam prawo "przykuwac" do siebie faceta na okolo 3 miesiace?? Chodzi o to, ze czeka mnie operacja przez wakacje, nie bede mogla sie przez jakis czas poruszac (kilka miesiecy). Bede potrzebowala pomocy, bo sama nie bede w stanie wielu rzeczy zrobic,nie chce o nia prosic, nie chce tez, zeby sie nade mna litowal i siedzial przy mnie... w koncu beda wakacje, a on oprocz pracy musi miec tez czas na odpoczynek. Jestesmy ze soba ponad cztery lata, kilka razy sie rozstalismy, (min zdrada), wiec obawiam sie, ze i tak sie wszystko spiep... jesli przez caly czas wakacji nigdzie razem nie wyjdziemy, a przeciez nie mam prawa mu zabronic wyjscia... POMOCY bo zalamalam sie! ( spokojnie, jesteście ze sobą już długo, więc myślę, że sam będzie chciał się Tobą opiekować i być przy Tobie cały czas ja przechodziłam operację we wrześniu, miałam podobny problem, bo zero ruchu itp, ale on ciągle był przy mnie, pomimo, że jesteśmy ze sobą dwa razy krócej niż Wy wakacje to okres żeby być razem, podobnie jak związek, nawet jeżeli któreś z Was potrzebuje szczególnego poświęcenia czasu) nie martw się! Zobaczysz, że wszystko będzie dobrze) Wg mnie związek właśnie na tym polega, żeby wspierać się w dobrych i złych momentach życia... Tym bardziej związek z takim stażem. A jeśli on ma z tym jakiś problem, to znaczy że nie jest ciebie wart. wydaje mi sie, ze zwiazek jest tez wtedy jak 2 osoba jest w potrzebie i tym bardziej powinien Cie wspierac... jestescie juz dlugo razem... Jak kocha to wytrzyma. Jeżeli myślisz, że i tak wszystko się spierd.. to lepiej później, więc nie kończ tego. Moim zdaniem wasz związek jest bardzo długi, wytrzyma te kilka miesięcy W domu też można robić ciekawe rzeczy. Poza tym opiekując się Tobą sam się dowartościuje, że może coś dla Ciebie zrobić. Słuchaj, jak facet jest odpowiedzielny i naprawdę godny zaufania to nie masz się czym martwić. Jak się zmienił i już więcej nie popełni takiego błędu i Cię nie zdradzi to możesz być spokojna. a jak mu w głowie tylko skok w bok to co ci przy takim facecie? Przez to że znajdziesz się w tym szpitalu okaże się czy wasza miłośc ma szans eczy lepiej sobie darować. Też tak uważam, że jeżeli mu naprawde zależy to Ty będziesz ważniejsza od odpoczynku czy wyjazdów. Poza tym jesteście już ze sobą długo więc nie sądze żeby to było z Twojej strony jakaś forma ''przykucia'' do siebie faceta. 3m sie ;* Czy wy nie macie przyjaciółki albo siostry czy kogos bliskiego zeby sie wyzalic i pogadac tylko wypisujecie osobiste sprawy w internecie. ;/ ŻAL powiem Ci tak Ty nie podejmuj żadnej decyzji, jeżeli Cię kocha to będzie przy Tobie i będzie Cię wspierał. Jeżeli Cię zostawi to znaczy, że jest zwykłym gnojkiem. Na ślubie też się przyrzeka "będę z Tobą w szczęściu i chorobie"czy jakoś tak Cytatbaaasiaaa Czy wy nie macie przyjaciółki albo siostry czy kogos bliskiego zeby sie wyzalic i pogadac tylko wypisujecie osobiste sprawy w internecie. ;/ ŻAL a czy nie wiesz, że nie kiedy łatwiej jest powiedzieć o czymś obcej osobie. A jak Ci przeszkadzają takie wątki to po prostu nie czytaj i nie będziesz miała problemu :\ Zmieniany 1 raz(y). Ostatnia zmiana 2010-06-15 19:46 przez kasia1605. Cytatbaaasiaaa Czy wy nie macie przyjaciółki albo siostry czy kogos bliskiego zeby sie wyzalic i pogadac tylko wypisujecie osobiste sprawy w internecie. ;/ ŻAL nikt nie kaze Ci tego czytac... poza tym czasami latwiej jest powiedziec komus obcemu... Przykro nam, ale tylko zarejestrowane osoby mogą pisać na tym forum.

jak sie rozstac mieszkajac razem